04.06.2020r.                 Niby tacy sami, ale inni

 

Na początek masaż pleców (potrzebna druga osoba do pary).

Dziecko klęka, podpierając się rękami o ziemię, pozwala­jąc głowie swobodnie zwisać. Druga osoba staje z boku i także klęka, ale pozostaje wyprostowana z wolnymi rękami, kładzie je ostrożnie  na plecach partnera.

Najpierw uderza rękami, jakby były one ciężkim zwierzęciem, to tu, to tam...

Następnie ręce są galopującym koniem...

Potem – ogromnym wężem...

Następnie człapie rękami jak ciężka, gruba gęś chodząca po podwórku...

Teraz plecy partnera są bębenkiem. Palce uderzają lekko, miękko w bębenek. Najpierw wolno, a potem coraz szybciej...

Potem można zamienić się rolami.

Zabawa - kończenie rymowanek.

• Ma zmarznięty z zimna nosek

ten malutki... (Eskimosek)

 

• Nie jadł śliwek ni malinek

ten mały, czarny... (Murzynek)

 

• Czy widzicie tego skośnookiego chłopczyka?

Ma żółtą cerę. To syn pana... (Chińczyka

• Ta dziewczynka to Olka,

ona tak jak i wy – ... (Polka)

 

Zabawa Spacer w wyobraźni.

Rodzic prosi dziecko, aby wyobraziło sobie, że otrzymało od czarodzieja siedmiomilowe buty, dzięki którym może bardzo szybko poruszać się i zwiedzać cały świat.

• Dzieci zamykają oczy i próbują wyobrazić sobie, w jakim miejscu się znalazły, co tam zoba­czyły, kogo spotkały.

• Opowiadają o swojej wędrówce w wyobraźni.

 

Zabawa Potrafię być twórczy – przekształcanie narysowanej linii według własnych pomysłów.

Rodzic daje dziecku kartkę z narysowaną czarnym mazakiem przez środek linią łamaną z różnymi zakolami i zygzakami; prosi dzieci, aby – wykorzystując i przekształcając tę linię – postarały się narysować trasę, jaką odbyły w swojej wyobraźni; za pomocą rysunku przedstawić dziwne miejsca, dziwne zwierzęta i ludzi, których spotkały po drodze.

• Samodzielne działania: dzieci rysują kredkami/pastelami olejnymi wokół narysowanej przez rodzica linii, ale w taki sposób, aby stała się ona fragmentem większej całości.

 

Karta pracy